Bovenstaande foto laat een deel van een mandala zien die ik zelf ontwierp en inkleurde. Benodigheden: micronpen, ecoline, potlood, viltstift, inspiratie en creativiteit.

Onze alledaagse gesprekken zijn belangrijk! Wat we met elkaar bespreken en hoe we dat doen vormt onze wereld. De buitenkant en de binnenkant. De ene keer bewust, de andere keer onbewust. En het gevolg is niet altijd wat we hadden bedoeld. We zijn immers verschillend, ook in de manier waarop we communiceren. Om elkaar (beter) te begrijpen, de vrede te bewaren en ons te ontwikkelen moeten we dus met elkaar (leren) praten ondanks, of zal ik zeggen ‘vanwege’, de verschillen.
Op video een mooie uitleg van prof. dr. Noelle Aarts:  https://youtu.be/QYK_xCdJ9z8.

Een experiment met verf kan dit opleveren (zie schilderij hierboven).

Communiceren is erg belangrijk in het leven. Om elkaar te begrijpen, te leren, je interesse of medeleven te tonen, spullen te (ver)kopen of bijvoorbeeld te genieten van een goed verhaal. Lezen, schrijven, praten, luisteren, we doen het allemaal. Maar wanneer heb je nou een goed gesprek? Doe je dat door als eerste begrip voor je eigen standpunt te zoeken? Door ondertussen met andere dingen bezig te zijn en/of je antwoord al klaar te hebben voordat je écht goed geluisterd hebt naar wat de ander zegt? Stephen Covey, bekend van zijn boek ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’, zei hierover: “Most of us don’t listen with the intent to understand. We listen with the intent to reply” (De meeste mensen luisteren niet met de intentie om te begrijpen, maar met de intentie om een antwoord/reactie te geven).

Centraal in een goed gesprek staat je interesse in de ander. Er is een balans tussen spreken en luisteren. Dit is wat Covey bedoelt met de 5e eigenschap: eerst begrijpen, dan begrepen worden. Het gaat dan om empathische communicatie. En dat kost moeite; het is veel gemakkelijker om je eigen standpunt naar voren te brengen dan je open te stellen voor het standpunt van een ander. Maar als je altijd meteen met je oordeel klaar staat zul je iets nooit helemaal begrijpen en kan je zelfs niets leren. Het gaat er niet om dat je het eens bent met wat de ander zegt, maar dat je de ander op verstandelijk en emotioneel vlak begrijpt. Wat gebeurt er dan? Covey: “When you really listen to another person from their point of view and reflect back to them that understanding, its like giving them emotional oxygen.” (Als je echt luistert naar de ander vanuit hun beleving en als je dat begrip kunt teruggeven, geef je ze emotioneel zuurstof). Als je empathisch luistert zal de ander merken dat je rekening wilt houden met de ander. Je geeft mensen ruimte om er (ook) te zijn. Hierdoor ontwikkel je waardering voor elkaar en hierdoor kun je effectiever communiceren en samenwerken.

Kijktip: 10 ways to have a better conversation (TED talk van Celeste Headlee)

…dat hebben we allemaal wel eens gedaan. Het bekende spelletje waarbij je plezier maakt van het verstoppen, het zoeken, het vinden en gevonden worden. Pas verstopte ik me een beetje achter een plant toen er een foto van me gemaakt werd. Dat ontspande me meteen en het werd een leuke foto. Spelen, ja dat vind ik leuk! Nu wordt er, met name tegen volwassenen, vaak gezegd dat je geen verstoppetje moet spelen. Tsja…  Je moet jezelf laten zien. Zichtbaar zijn. Volgens mij gaat die vlieger niet altijd op. Het kan ontzettend goed zijn om je te verstoppen. Kijk maar naar films als Harry Potter en The Lord of the Rings. Daar verstoppen de spelers zich nogal eens, bijvoorbeeld met een magische ring of een mantel die je onzichtbaar maakt. Reuze handig voor als er gevaar dreigt of als je ongezien luistervink wilt spelen of dingen wilt onderzoeken of omdat je even rust wilt. Je verstoppen dat doe je tijdelijk, met het idee om weer zichtbaar te worden. Of gevonden te worden, door de ander of door jezelf. Je verstoppen doe je om iets te vinden. Voor een ander of voor jezelf. Verstoppen hangt samen met zoeken. Hoe slim is degene die zoekt, hoe slim is degene die zich verstopt. En hoeveel geduld en doorzettingsvermogen heb je voor het spel? Je kunt jezelf ook een beetje verstoppen in plaats van helemaal. Dat deed ik voor die foto. En waarom zou je het dan maar half doen zul je denken? Voor de geheimzinnigheid, het prikkelen van nieuwsgierigheid of creativiteit, een stukje zelfbescherming, om het spel… zo blijft er nog wat te zoeken/ontdekken over. En het kan ook gewoon humor zijn! Tip: verstop je(zelf) niet te goed. Als je te goed verstopt bent, wordt je nooit gevonden en speel je eigenlijk niet meer mee. Tenzij dat is wat je wilt…

*ja, het is verstoppertje… je schrijft het met een r, die heb ik verstopt 😉

Tekenen. Dat doe je voor je plezier. Je experimenteert. Ja, en je tekent om te communiceren, te spelen, te begrijpen, je visueel inzicht te ontwikkelen, te mediteren… Je creativiteit gaat werken en als je het (zogenaamd) niet kan is dat eigenlijk mooi: wat je tekent is echt helemaal jouw eigen stijl. Van tekenen ga je anders kijken. Misschien zie je zelfs wel meer dan eerst. Als ik ga tekenen, hier en nu, borrelen er als vanzelf creatieve inzichten op :-).

Creativiteit is het vermogen iets nieuws te scheppen. Iedereen is creatief, de een wat meer dan de ander. Wil jij je creativiteit vergroten? Ga op onderzoek uit en wees nieuwsgierig, bekijk problemen eens van een andere kant, droom (hoe kan het zijn?), bouw voort op ideetjes van anderen en/of sta open voor het onbekende.

Een kleurplaat inkleuren, dat doet iedereen anders. Hoe kleur jij de boel in?

Play and smile. Speel en lach :-).

Echt iets voor elke dag!

“You’re too worried with what was and will be.
Yesterday is history.
Tomorrow is a mystery.
Today is a gift.
That’s why it’s called present.”

Citaat van o.a. Eleanor Roosevelt en bijvoorbeeld te zien in Kung Fu Panda, zie YouTube.